Park Narodowy Yellowstone

Park Narodowy Yellowstone (ang. Yellowstone National Park) – park narodowy położony w Stanach Zjednoczonych, na terenie stanów Wyoming, Montana i Idaho. Park narodowy Yellowstone jest najstarszym parkiem narodowym na świecie. Na terenie parku znajdują się słynne gejzery, gorące źródła, wulkany błotne, fumarole i wodospady.Park usytuowany jest na rozległym wulkanicznym płaskowyżu, pod którym na głębokości 7-17 km (pomiar metodami sejsmicznymi[2]) znajduje się komora magmowa (dł. 72 km, szer. 30 km i głębokość 660 km[3]). Za pomocą diagnostyki magnetotellurycznej ustalono, że 300 km pod ziemią również znajdują się silnie stopione skały[2]. W przeszłości (przed ponad 2 mln lat; 1,3 mln lat i 640 tys. lat) dochodziło w tym miejscu do eksplozji superwulkanu, które powodowały ogromne i rozległe zniszczenia. Park Narodowy jest rozcięty głębokim wąwozem rzeki Yellowstone. W 1978 Park Yellowstone został wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody UNESCO.

 

Teren Parku zamieszkany był przez rdzenną ludność od co najmniej 11 tys. lat, natomiast pierwszymi białymi byli członkowie Ekspedycji Lewisa i Clarka, która miała miejsce w 1804-1806 roku. Stwierdzili oni obecność Indian ze szczepów Nez Percé, Wrony i Szoszoni. Ze względu na unikatowość przyrodniczą i geologiczną Kongres Stanów Zjednoczonych, podpisanym przez prezydenta Ulyssesa Granta, specjalnym dekretem utworzył Park Narodowy w dniu 1 marca 1872 roku[4]. Jednym z gorących orędowników utworzenia Parku był amerykański geolog Ferdinand Hayden, którego nazwiskiem została później nazwana jedna z większych dolin. Początkowo park był chroniony przez regularny oddział wojska stacjonujący w północnej części parku w Mammoth Hot Springs, a od 1917 roku, czyli rok po utworzeniu instytucji parków narodowych ochroną i administracją zajęła się National Park Service.